Waarom ik niet van Plan B houd

Als plan A mislukt, is er altijd nog een plan B. Gelukkig maar, zou je zeggen.

Ik denk echter dat plan A vaak mislukt juist omdat er een alternatief is. Het is dan namelijk niet nodig om fanatiek voor het oorspronkelijke plan te gaan. Er is een escape.

Je hebt niet eens een goed plan nodig als je zoveel alternatieve plannen achter de hand hebt …

Natuurlijk is het goed om in scenario’s te denken en meerdere wegen naar het einddoel te overdenken. Maar het is minstens zo goed om een heldere keuze te maken en daar vol voor te gaan. Dat voorkomt een halfslachtige inzet en al te veel gemakzucht. Er moet 100% inzet zijn om het plan te laten lukken en niet al bij de eerste tegenslag op te geven. Je gelooft in je plan, laat je niet afleiden en je begint aan de uitvoering ervan met het einddoel voor ogen.

Ik vergelijk plan B weleens met het werkwoord ‘proberen’. Op het gebruik van dat werkwoord rust bij Triadesk een absoluut taboe. Iets ‘proberen’ kennen we niet, omdat het de kans op mislukking al in zich draagt. Wie iets ‘probeert’ ziet het falen al voor zich. Het draait vaak uit op een voorspelling die zichzelf uit laat komen.

‘Alternatieven uitproberen’ leidt ertoe dat je de missie niet zult volbrengen. Want zeg nou zelf: wie gelooft er uiteindelijk nog in plan C of D?

Geniet van je dag. Niet proberen, doen!

Ruud

Elke week mijn blog ontvangen? Onze MailChimp bezorgt ze graag!