Doe de was de deur uit. Of niet?

Het is altijd nuttig om paralellen te trekken. Bijvoorbeeld tussen het onderwijzen van basisschoolleerlingen en het aansturen van volwassen medewerkers in organisaties.

In de klas en op de werkvloer is het doel gelijk: personen tot ontwikkeling brengen, zodat ze tot bepaalde prestaties en gewenst gedrag komen. En dat gaat lang niet altijd goed. Want er zijn altijd wel zwakke broeders die niet goed meekunnen. Dan stagneert hun ontwikkeling.

Toch zie ik dat leerkrachten, anders dan managers, de oorzaak van een stagnerende ontwikkeling eerder bij zichzelf zoeken. ‘Het lukt me niet … ik weet niet hoe …’ Okay, ook in het onderwijs worden leerlingen het medisch circuit ingeduwd of overgedragen aan hulpverleners. Maar heel vaak zal een leerkracht zelf hulp zoeken om uit zijn of haar ‘handelingsverlegenheid’ te komen.
In bedrijven wordt de bal eerder bij de vastlopende medewerker gelegd. ‘Zou jij niet eens een cursus volgen? Misschien kunnen ze je daar helpen!’ De teamleider krijgt van HRM een lijstje van hulporganisaties en de was wordt de deur uit gedaan. Natuurlijk in de hoop op een succesvolle herstart van het frisgewassen teamlid als de cursus is afgerond.

Op deze manier – de was de deur uit doen – zal een teamleider zich niet de benodigde ontwikkelcompetenties eigen maken. In mijn optiek is het dan ook beter om zelf de wasserij te runnen. En daarbij om ondersteuning te vragen als je talent tekortschiet. Want de zwakke broeder of zuster, dat ben je vaak zelf.

Geniet van je dag.

Ruud

Elke week mijn blog ontvangen? Onze MailChimp bezorgt ze graag!