Complexiteit maakt dom

Net toen je dacht dat je het wel begreep, ging het helemaal mis. Intuïtie en parate kennis hadden je een heel eind gebracht, maar toen je op Google ging zoeken kreeg je het gevoel weer terug bij af te zijn. Het vraagstuk bleek complexer dan gedacht. Te complex eigenlijk. Je kunt geen 2.030.346 hits op je trefwoord doorwerken …

De complexiteit die internet ons voorschotelt is te veel voor ons. De ontwikkeling van ons brein heeft de technologische ontwikkelingen niet bijgehouden. Je hoort wel eens zeggen dat een genie als Albert Einstein (IQ van 160-190) tegenwoordig geen schijn van kans maakt. Zelf schuddebuik ik al om Leonardo da Vinci (IQ van 180-190): Hoe die gast een helikopter tekende, tsjonge wat een kansloos nummer! IBM’s supercomputer Watson versloeg met gemak 2 superslimme tegenkandidaten in het spelletje Jeopardy. En Watson was niet eens op internet aangesloten. Hij deed het in zijn uppie.

Eigenlijk beschreef Robert Cialdini al in 1984, in zijn boek Influence, wat er gebeurt als de complexiteit te groot wordt. Dan worden we weer simpele kuddedieren. We gaan af op het oordeel van mensen die op ons lijken, op het oordeel van iemand die iets roept en die we – vaak om vage redenen – vertrouwen, of we grijpen een totaal marginaal aspect aan (een onderdeeltje dat we nog wel begrijpen) om onze probleemoplossing op te baseren.

Waar het allemaal toe leidt, zie je op het Journaal. En op internet natuurlijk …

Geniet van je dag.

Ruud

Elke week mijn blog ontvangen? Onze MailChimp bezorgt ze graag!